Andijvie is een eenjarig bladgewas dat nauw verwant is aan witlof. De groente is vrijwel het gehele jaar verkrijgbaar. In de wintermaanden en in het vroege voorjaar komt de andijvie uit de glastuinbouw, deze andijviestruiken zijn veel kleiner en zachter dan die van de koude grond en heeft daardoor een kortere kooktijd.

Andijvie is een bladgroente die gekookt of rauw gegeten kan worden. Apart of als stamppot. Het gele hart kan gebruikt worden in een salade.Na het koken dient het in een vergiet uit te lekken.

In Nederland wordt ongeveer 700 hectare andijvie geteeld. Andijvie is van Nederlandse bodem hoofdzakelijk te krijgen in de periode half juni tot half november. Vanwege de gevoeligheid voor doorschieten moeten de planten voor de vroege teelt warm worden opgekweekt. Als andijvie na de langste dag (21 juni) wordt gezaaid schiet deze in hetzelfde jaar niet meer door. Vooral het buitenste groene blad van andijvie is rijk aan vitamine A en vitamine C en aan mineralen.

Teelt :

Andijvie kan het hele jaar geteeld worden, maar in het voorjaar lopen we altijd het risico dat de planten op enig moment gaan schieten (bloeien). Andijvie die na half juni gezaaid wordt, schiet niet meer door.

Voor voorjaarsandijvie kunnen we zelf planten binnen voortrekken vanaf maart. Plant ze in april uit en oogst in juni voordat de bloei begint. Vanaf half juni kan er probleemloos buiten in de volle grond gezaaid worden.

Zaai op een rijtje en dun later uit, of verspeen de planten en zet ze in een verband van ongeveer 30x30 cm. Als we andijvie in een rijtje laten groeien krijgen we kleinere, smalle kroppen die echter niet minder smakelijk zijn. Bij een te dicht gewas kan het blad echter soms gaan rotten.

Bij een late zaai (begin augustus) is het beter om niet meer te verspenen, dat levert een groeiachterstand op die we dan niet meer kunnen goedmaken.
Nummer 5 is een geschikt ras voor de voorjaars- en zomerteelt. Breedblad Volhart winter is robuuster en voldoet beter als najaarsteelt.
Krul andijvie heeft een diep ingesneden blad en is decoratief. Gloire de l'exposition is zo'n ras. De smaak is niet veel anders dan gewone andijvie.
Zaai of plant in het voorjaar verschillende keren, om de 2-3 weken, en zaai per keer niet meer dan wat u in die tijd consumeert. In het najaar komt het minder nauw, omdat het risico van schieten dan niet meer aanwezig is.

Bemesting :

Zorg voor een voedzame bodem door compost of stalmest door de grond te mengen. Bladgewassen als andijvie hebben een vrij hoge stikstof behoefte.

Ziekten en plagen :

Slakken tasten jonge plantjes aan. De meer stuggere wintersoorten hebben er minder last van. Toch kunnen deze rassen in het najaar vol zitten met slakken die gunstige schuilplaatsen vinden tussen de bladeren.
Diverse insecten kunnen aan de wortels vreten (ritnaalden, aardrupsen, emelten). In de buurt van een dood plantje vinden we vaak de rups in de grond terug.
Onder droge omstandigheden kunnen er wortelluizen voorkomen. De plant sterft niet af maar groeit ook niet meer.
Onder zeer vochtige omstandigheden kunnen planten gaan rotten door schimmelaantastingen. Ruim in zo'n geval de aangetaste planten op en pas een vruchtwisseling toe - deze schimmels leven vaak in de bodem.

Gewasverzorging :

Houd de grond tussen de planten onkruidvrij en maak de bodem vaak los. Houd andijvie goed aan de groei. In het voorjaar kunnen ongunstige groeiomstandigheden het bloeien bevorderen.

Oogsten en bewaring :

Andijvie is niet bestand tegen nachtvorst - dek eventueel de laatste kroppen af bij nachtvorst om ze langer goed te houden.
Andijvie kan gebleekt worden door de binnenste buigzame bladeren samen te binden, of door een grote pot gedurende een week of twee over de hele plant te plaatsen. De gebleekte bladeren zijn wat milder van smaak dan het groene blad.